NEGOTINSKE PRIČE: JOVAN MIŠKOVIĆ, PRIMER ZA UGLED
Jedan od najobrazovanijih oficira svog vremena, general, akademik, svestrana ličnost, Jovan Mišković rođen je u Negotinu 6. jula 1844.godine. Otac Radovan je bio negotinski trgovac i zemljoradnik a majka Rada, ćerka sveštenika Stojana iz Sikola. U Negotinu je završio osnovnu školu i četiri razreda polugimnazije, a sledeća dva razreda gimnazije u Beogradu. Bio je odličan pitomac i već tada je pokazao posebnu sklonost za rešavanje vojničkih zadataka I strategiju kao i za naučni rad. Kao pitomac veoma dobro je shvatio da je kofiguracija zemljišta I terena važnog faktor oružane borbe, tako da je tokom putovanja kroz Srbiju, beležio karakteristike predela u kojima je bio što će kasnije pretočiti u naučne radove i uticati da se bavi istraživanjima. Sakupljao je toponime i hidronime, pa čak i narodne zagonetke.
Njegova vojna karijera razvijala se tokom srpsko-turskog rata 1876/77. godine kao komandanta Čačanske i Užičke brigade i Knjaževačke vojske. Bio je i načelnik Štaba Timočke vojske i Operativnog odeljenja Vrhovne Komande. U srpsko-turskom ratu 1885. godine bio je komandant Drinske divizije. Od 1888. do 1890. godine obavljao je dužnost načelnika Glavnog generalštaba. Zbog njegovih vojnih i moralnih osobina knez Milan ga je postavio za vojnog ministra, u činu potpukovnika, iako je mogao izabrati nekog od generala. Mišković je tom prilikom odbio I ponuđeni čin pukovnika jer nije želeo da napreduje na takav način.
FOTO: SANU-F-243-3, Jovan Mišković’, ministar vojni, 1880.
Funkciju vojnog ministra obavljao je dva puta, od 1878. do 1880. godine i 1896 -1897. godine. U to vreme je sproveo je reorganizaciju kako srpske vojske, generalštaba, Vojnog ministarstva tako i Vojne akademije, iI time postavio temelje moderne srpske vojske. Često je posećivao Vojnu akademiju kao predavač ali je imao običaj i da se druži i razgovara s pitomcima koje je savetovao da je važno da oficiri budu za primer, obrazovani, kulturni, disciplinovani i željni usavršavanja. Mišković je bio izuzetno vredan i radan i na naučnom polju. Najznačajnija njegova dela iz vojne geografije su: „Putovanje po Srbiji“, „Hidrografija nezavisne kneževine Srbije“ i „Kroz Bosnu, Hercegovinu i Boku Kotorsku“. Treba istaći I delo iz vojne istorije je „Rat Srbije sa Turskom 1877/78. godine“ kao i „Kosovsku bitku“ koja se I dalje objavljuje. Svoje radove objavljuje u časopisima: Škola, Istok, Budućnost, Srbija i drugi. Bavio se i prevođenjem s francuskog jezika I to vojnih dela: Referat o artiljeriji u polju, Pozitivna taktika, Uput za taktičko vežbanje pešadije … Mišković je bio i redovni član Srpskog učenog društva, član Srpske akademije nauka od 1892. godine i njen predsednik od 1900. do 1903. godine. Obavljao je i funkciju sekretara Akademije društvenih nauka, u periodu od 1906. do 1908. godine. Jovan Mišković je dobitnik brojnih ordena: Miloša Velikog, Takovskog krsta, Takovskog krsta sa mačevima, Belog orla, Svetog Save, Franca Josifa, Svetog Aleksandra, Gvozdene krune, Svetog Stanislava, Svetog Stanislava sa mačevima, Legije časti i drugih raznih domaćih I stranih odlikovanja.
Akademik Jovan Cvijić, na svečanosti povodom promocije generala Živka Pavlovića za člana Akademije nauka, za Jovana Miškovića istakao da je „verovatno najobrazovaniji oficir svoga vremena“, dok je profesor Vojne akademije, Božidar Jovović, u svojoj knjizi „Srpski oficiri u nacionalnoj kulturi“ za Jovana Miškovića izjavio: „Među najučenije ljude i najbolje sinove što ih je odnjihala srpska kolijevka uznio se đeneral i akademik Jovan Mišković. On je, neosporno, najobrazovaniji srpski oficir i spada u najučenije vojnike vojski na prostorima na kojima se formiralo nekoliko država pod nazivom Jugoslavija. U njegovom biću idu uporedo čovjek, vojnik i naučnik…”.
Bio je oženjen Krunom Blaznavac sa kojom je imao dva sina, Bogdana i Vojina, koji su preminuli kao mladići. Jovan Mišković preminuo je 2. novembar 1908. godine u Beogradu.
Ovaj medijski sadržaj sufinansiran je od strane Opštine Negotin. Stavovi izraženi u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove.