Veljko Petrović, rođen je u Lenovcu kod Zaječara davne 1780. godine. U hajduke je otišao 1803. Godine gde je četovao sa čuvenim Stanojem Glavašom sa čijom rođakom Marijom se kasnije oženio i dobio dvoje dece. Poznato je da je početkom Prvog srpskog ustanka ratovao zajedno sa Stanojem Glavašom, Vujicom i Đušom Vulićevićem a ustanak na rodnu Crnu reku diže 1807. godine.
Njegova neustrašivost, junaštvo i hrabrost su od Veljka načinile jednog od najvećih srpskih heroja i za života ga uvode u legendu. Karađorđe ga imenuje za vojvodu i poverava mu da čuva Banju, a kasnije i Negotin gde je junački poginuo braneći Krajinu od Turaka uz izgovorenu čuvenu rečenicu „Glavu dajem, Krajine ne dajem“.
Hajduk Veljko Petrović, čuva istočnu granicu Srbije, obezbeđuje red i mir u Krajini, utvrđuje grad i šančeve oko njega. Na taj način Negotin dobija značajnu ulogu u obezbeđenju srpske granice prema turskoj vidinskoj armiji. Početkom jula 1813. godine, kod sela Bukovča, dolazi do prvog većeg boja u kome je Veljko sa svojim bećarima do nogu potukao deo turske vojske. Posle tri dana velika turska vojska je prešla Timok i uputila se ka Negotinu. Svakoga dana je Hajduk Veljko izlazio u susret Turcima i sa veličanstvenom hrabrošću se sa njima tukao, ali nadmoćnija turska vojska je, ipak, uspela da se održi i da se oprezno primakne utvrđenom Negotinu. Uzalud je Veljko svake noći jurišao u turske redove i borio se nadljudskom snagom ali je višednevna opsada Negotina potpuno iscrpela njegove saborce. Turci su bili sve bliže Veljkovim šančevima i neprekidno su tukli topovima negotinska utvrđenja. Gorele su i u plamenu nestajale negotinske brvnare, tresla se Baba Finka od turskih đuladi, rušile su se drvene kule. Pričalo se da je Veljko naredio da se pokupe sve metalne stvari, tanjiri i kalajna kandila i da se pretope u pušcanu municiju, pa je na kraju i metalnim novcem, talirima punio topove. Devetnaestog dana odbrane, 18. jula 1813. godine po starom kalendaru, na Abraševom šancu poginuo je Hajduk Veljko na Abraševom šancu.
U porti crkve Svete Trojice u Negotinu kao relikt davno prošlog vremena i svedočenje Veljkovog junaštva nalazi se Hajduk Veljkova barutana, nepokretno kulturno dobro od izuzetnog značaja, jedini sačuvani deo čuvenog utvrđenja Baba Finka o kome smo već pisali.
Hajduk Veljko Petrović počiva sa svojim bratom Miljkom u negotinskoj staroj crkvi Rođenja Presvete Bogorodice. Stara negotinska ili Hajduk Veljkova crkva sagrađena je 1803. godine na mestu starije crkve brvnare, pod zaštitom je države i predstavlja nepokretno kulturno dobro kao spomenik kulture od velikog značaja.
Hajduk-Veljko na konju Kušlji, u impozantnoj veličini, spomenik u centru, rad akademskog vajara Nebojše Mitrića postavljen je 1983. godine, premešten na mestu na kome se sada nalazi prilikom rekonstrukcije centralnog trga 2007.godine.
Muzej Hajduk Veljka otvoren je 1997. godine, u kući kneza Todorčeta. Ideja za osnivanje muzeja rodila se mnogo ranije, kada je u prvoj polovini 20. veka, Muzej Krajine obogatio svoju istorijsku zbirku, čime je formirana postavka o Prvom srpskom ustanku i Hajduk Veljku. Krajinski vojvoda prvi put dobija svoj muzej 1983. godine, da bi već 1989. godine bio zatvoren. Eksponati se vraćaju u zgradu Muzeja Krajine, kao sastavni deo istorijske postavke. S obzirom na to, da je Muzej nakon osam godina obogatio svoje zbirke, javila se potreba za ponovnim otvaranjem muzeja u kući kneza Todorčeta, što se i realizovalo 12. septembra 1997. godine.
Svakog 11. avgusta Negotin se klanja senima čuvenog junaka u okviru obeležavanja dana njegove pogibije. I danas su negotinski sveštenici protonamesnik Marjan Kerčulj i protojerej Vukašin Simonović služili pomen a delegacije Opštine Negotin i Muzeja Krajine odale počast i položile cveće na spomenik na mestu na kome je poginuo krajinski vojvoda Veljko Petrović.
„ Deca iz našeg grada imaju na koga da ugledaju. Ako su sportskog i borbenog duha treba da se ugledaju na Hajduk Veljka, ako su umetničkog duha na Mokranjca, a naučnog na Đorđa Stanojevića. Negotin što se tiče tradicije, duhovne, kulturne i obrazovne ima čime da se pohvali. Mi tradicionalno obeležavamo 11. avgust, dan Veljkove pogibije na kompleksu koji je rekonstruisan 2013. godine i da je ovaj spomenik ujedno i najstariji spomenik u gradu. Hajduk Veljko je ostao u svesti naroda tadašnja generacija se odužila podizanjem ovog spomenika 1892. godine. I naša generacija gleda da se sećanjem na taj dan, brigom o nasleđu, dostojno seti čuvenog junaka. Mi imamo i druga obeležja koja su povezana sa Veljkom, barutanu u porti negotinske crkve, spomenik na mestu gde je bilo utvrđenje a i devedesetih smo otvorili muzej.“, izjavio je na današnjem obeležavanju 210. Godišnjice od Veljkove pogibije Ivica Trajković, direktor Muzeja Krajine.
Ovaj medijski sadržaj sufinansiran je od strane Opštine Negotin. Stavovi izraženi u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.
